30/7/2011 Jenna: Lieve schat, het forum ligt weer effe plat dus dan maar effe via deze weg. Ik vond het een heel fijne middag met jou!!! Dank je daarvoor!! Ik zie je ontzettend graag!! Xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik kijk meestal vooruit. Maar soms heb ik nood aan verwerking van wat ooit gebeurde.
Hierboven staat één van de talloze berichten die ik kreeg van Jenna. Ze is dood. Een deeltje van haar as zit in een ketting met haar vingerafdruk op. Haar ring zit rond mijn vinger. Haar geboortearmband (die ze liet vergroten) rond mijn pols.
Waarom denk ik de laatste weken weer zoveel aan haar?
Enerzijds is het cgg waar ik Kirsten zie, verhuisd naar het ziekenhuis van Kortenberg. Ik ben er nu 2 keer geweest. In Kortenberg heb ik Jenna verschillende keren opgezocht, zelfs met oudste zoon A. Verschillende herinneringen dus als ik daarheen ga nu.
Anderzijds voel ik me ongelooflijk eenzaam en alleen. Wellicht omdat Kerst eraan komt. Ik heb geen liefhebbende familie om mee te vieren. Ik heb zelfs geen schoonfamilie meer om tradities mee in ere te houden. En mijn lief is emotioneel onbeschikbaar. Nee, niet waar. Morgenavond gaan we opnieuw serieus babbelen. Ik wil echt moeite doen om de relatie te doen slagen, maar ik moet dan wel met mijn emoties bij haar terecht kunnen.
Ik heb me jarenlang een outcast gevoeld. Een vreemde in deze maatschappij. Ik voelde me niet op mijn plaats. Jenna deelde dit gevoel. En daarnaast deelden we nog veel meer. Hetzelfde gevoel voor humor, een erg ruimdenkende geest, een erg vrolijke en enthousiaste kant en daarnaast een zeer emotionele en donkere kant. Wellicht idealiseer ik Jenna nu. Maar ik mis haar nu weer vreselijk. Ze begreep mij. We begrepen elkaar. Zij begreep mij nog beter dan ik haar vermoed ik. Op een gegeven moment nam ik afstand van haar. Ik wilde leven. Zij wilde dood. We vonden elkaar niet meer. Tot op het einde. Tot aan haar afscheid. Maandag 18 augustus 2014. Ik bracht de dag door met Jenna. We gingen shoppen in Jette. Ze kocht een krultang in het Kruidvat. Ze wou krullen in haar haren als ze stierf. We hielden nog een lang gesprek in mijn auto. Niets bleef onbesproken. Ze wou mij naast haar sterfbed. Ze noemde me haar lief. En ik was blij om op die manier afscheid te kunnen nemen. Het was perfect. Alles was perfect.
Dinsdag 19 augustus 2014. Jenna zou om 11u sterven. Dus om 10u ging ik naar het UZ Jette. Haar vader en zijn vriendin waren er. Lien was er, een goeie vriendin van Jenna, haar huidige therapeut was er en haar vroegere therapeut waar ze lang verliefd op is geweest.
De verpleegster zette krullen in haar haren. Ze droeg een lange jurk, heel wat juwelen, laarzen… Ze was prachtig. Ik nam foto’s van Jenna met iedereen apart bij haar.
Haar moeder ontbrak. Ze wou niet komen. De psychiater echter belde haar nog om haar te overtuigen om toch te komen. Samen met haar vriend kwam ze vanuit Antwerpen naar Jette. 11u werd 14u.
Iedereen nam apart afscheid van Jenna. Toen ik bij haar zat, gaf ze me haar geboortearmband. Haar ring wilde ze me ook geven, maar pas na haar dood. Ze wilde ermee sterven.
Haar moeder en diens vriend kwamen aan in Jette. Ze nam ook van haar nog afscheid. En uiteindelijk was het moment aangebroken. Haar ouders en partners moesten (van Jenna) op de gang wachten. Haar huidige therapeut en vroegere therapeut moesten elk aan een kant van haar plaatsnemen aan het hoofdeinde van het bed. Lien en ikzelf zaten meer aan het voeteinde van haar bed. Allen hielden we Jenna vast. De psychiater gaf haar het drankje. Hulp bij zelfdoding heet dat. Ze dronk. Ik zei nog dat ik haar graag zie. Het duurde slechts enkele minuten voor ze wegzakte. De dokter gaf haar nog een extra spuitje en het was afgelopen. Ik geloof dat het 15.40u was. Mijn prinses was niet meer.
Lien en ik leerden elkaar de weken/maanden erna beter kennen. We vonden troost en begrip bij elkaar. We deelden zo’n groots en intens moment tesamen door Jenna te begeleiden op haar laatste reis.
Drie maanden later is ook Lien gestorven.
Jenna 12/7/1987 – 19/8/2014
Lien 14/04/1985 – 20/11/2014